Свінні. Аляксандр Чарнуха
У “Свіннях” усё вельмі пазнавальна: і чыноўнікі, і завадчане, і вёска. Настолькі пазнавальна, што я не магла смяяцца – толькі горка ўсміхацца. Плакаць, як хтосьці пісаў на goodreads, таксама не х...
Author: admin
Па-той-бок. Зараслава Камінская
Ёсць колькі сучасных аўтараў, за творчасцю якіх я сачу з асаблівай увагай і адна з іх – Зараслава Камінская. Даволі цяжка сфармуляваць чым г...
Рыцар Янка і каралеўна Мілана. Алег Грушэцкі
«Рыцар Янка і каралеўна Мілана» — фэнтэзійна-прыгодніцкая трылогія, серыя прыгодніцкіх гісторый юнакоў у іншасвеце, які нагадвае беларускае...
Пасажыры карабля Тэсея. Сцяпан Стурэйка
Кніга Сцяпана Стурэйкі – найбольшае маё расчараванне апошніх месяцаў. Столькі добрага я чула пра аўтара, так расхвальвалі кнігу спецыялісты,...
Гульні з нулявымі сумамі. Алесь Паплаўскі
Звычайна, калі аўтар мастацкага тэксту вырашае перадаць у ім уласныя ўяўленні пра свет, філасофскія разважанні і прынцыпы, яму даводзіцца выб...
Казік з Каменнай Горкі. Алесь Кудрыцкі
Яна прыйшла да мяне сама, бо я не чула пра гэтую кніжку, пакуль мне не прапанавала пачытаць мая знаёмая. Дзіцячыя кніжкі я люблю, тым больш на ро...
Шэпт. Сяргей Лескець
Прачытала “Шэпт” Сяргей Лескець. Не чакала, што мяне так захопіць гэтая кніга. Увогуле не надта збіралася яе чытаць. То бок насамрэч было шмат...
Гарэзлівы пацалунак-2. Ева Вайтоўская
ЯПОНСКАЯ КВЕТКА НА БЕЛАРУСКІМ ПОЛІ Лічу неабходным папярэдзіць: у тэксце рэцэнзіі ёсць спойлеры. Таму адразу – сцісла: мяркую, кніга вартая. А...
Помста Змрочнага птаха, Гаспадыня Ліловага цмока. Кацярына Хадасевіч-Лісавая
Цікавасць да гэтай кнігі апраўданая. Па-першае, аўтар яе — дастаткова вядомая ў Беларусі. Па-другое, гэта не частае выданне кніжкі-перакрута: ...
Снегурумі, Надзея Ясмінска
Снежань – месяц, створаны для каляднага чытання, для гісторый пра цуды на Раство і Новы год. Але ж зіма на гэтым не сканчваецца, ёсць яшчэ сту...
Чарадзейны крышталь, або Нечаканы госць. Вольга Шчукіна
Гэта кніга быццам з майго дзяцінства: імёны, лад жыцця, адносіны паміж героямі, ілюстрацыі і сама мова! Я пачала чытаць яе сыну, здзівілася тако...
Вольнеры. Прадвесце. Валеры Гапееў
Каб прачытаць гэтую кнігу, мне давялося адстаяць чаргу. Спачатку яе праглынуў сын, потым – Анастасия Панкратова І вось тады з ёй змог пазнаё...
