Сапраўды, так важна сустракацца і з добрымі людзьмі, і з добрай кнігай для таго, каб не згубіць у штодзённай мітуслівасці жыцця здольнасць радавацца і захапляцца. Сумесны творчы праект Аксаны Спрынчан і Яраша Малішэўскага ўражвае сваім неардынарным кампазіцыйным падыходам і захапляльным…
Мышыныя Каляды. Антон Францішак Брыль
Параўнаць непараўнальнае… Водгук-роздум Больш нават роздум. У планы не ўваходзіла адсочваць такія падзеі, як конкурсы і прэміі. Але нядаўні пераможца прэміі Цёткі – Антон Францішак Брыль з кнігай “Мышыныя Каляды”. Гэтага аўтара, якім па-майстэрску валодае мовай, нельга не згадаць, калі…
Бераг новай зямлі. Уладзімір Мароз
Гэта Уладзімір Мароз змусіў шукаць мяне на карце лес Літва і балота Пагоня. І я знайшоў. Яны былі і блізка, ды дайсці да іх было ой як няпроста. Усё пачалося з верша: і наша знаёмства, і знаёмства з творчасцю, і…
Чаму ўсё так? Таццяна Карытка.
Кніга, якую было жаданне адкінуць прэч, пачытаўшы першую палову старонкі. Да слоў “…напэўна залупіла б нешта па-будысцку светлае і маркотнае…”. Не ляпнула, не ўляпіла. А “залупіла”. Гэта – пошласць, як яна ёсць. Але стаў чытаць далей. Бо ж – пераможца…
Дзіўная місія. Сяргей Пляскач
“Таямнічая гісторыя, разгадка якой акажацца нечаканай для самага падрыхтаванага чытача”, – так паведамляецца ў кароткай анатацыі. Што ж, сапраўды. Але дадам яшчэ, што пад вокладкай знаходзіцца ўвогуле зусім не тое, што чакаецца. Пачатак інтрыгуе вельмі, і адразу на памяць прыходзіць…
Вершнікі на дарозе. Маргарыта Латышкевіч
Па логіцы, можна б было тут цалкам паставіць водгук, які быў надрукаваны ў ЛІМе. Але гэты хваласпеў настолькі прытарны, што змусіў мяне самога ўзяцца за чытанне кнігі. Што-нішто з водгука прывяду, каб яшчэ раз самому здзівіцца і вам паказаць, ад…
Новая Зямля: Куканія. Антось Уласенка
“Новая Зямля: Куканія” – Беларусі шмат не бывае” (“ЛіМ”, 18.02.2022) Уявіце, што нейдзе існуе, альбо будзе існаваць планета, якая заселена толькі беларусамі. Цяжка? А калі ўсё ж такі пастарацца. Менавіта такую інтэлектуальную задачу паставіў перад сабой празаік Антось Уласенка ў…
Кот Шпрот і… Ганна Янкута
Некалі даўно, як ужо звык казаць – у тым жыцці, на сустрэчы з калегамі-пісьменнікамі ў інстытуце літаратуразнаўства Акадэміі навук казаў пра галоўны мінус беларускай дзіцячай літаратуры – яна не мае кніг-серый. Ну, літаральна адзінкавыя аўтары і кнігі, і тое з…
Рой. Юр Пацюпа
Пчолы на асфальце Прэміяльны “Рой” Юра Пацюпы У чым увогуле задача літаратурнага крытыка? Некаторыя думаюць, што яна ў тым, каб абвясціць прысуд аўтару: маладзец ён ці графаман. Такая крытыка заўсёды суб’ектыўная і ніколі не выходзіць па-за межы карпаратыўных ці асабістых…
Сарматыя. Марыя Мартысевіч
Гэта кніга таксама быццам і не ўваходзіць у вызначаны мной перыяд, але ж – маем перавыданне, і не проста перавыданне, а літаральна новая праца ў сэнсе самой кнігі. Ды і сама па сабе “Сарматыя” – твор незвычайны ў многіх сэнсах….
Хвалі. Уладзімір Сцяпан
Гэта кніга, бадай што адзінага ў нас навеліста Уладзіміра Сцяпана выйшла ў 2019 годзе. Але я тут парушу свае правілы (“кнігі ад 2020 года выдання”). Бо лічу, што такі аўтар абавязкова павінен прысутнічаць на гэтым сайце. Ён сам і ягоныя…
Чорная рэчка. Павел Каспяровіч
Большая частка гісторый зборніка “Чорная рэчка” — пра 1990-я. Нефармалы, кароткі перыяд беларускага Адраджэння. Канфлікты з гопнікамі (у тым ліку з-за беларускай мовы). Вандроўкі ў Санкт-Пецярбург — горад любімых рок-гуртоў аўтара. І сама Чорная Рэчка, дзе калісьці адбылася дуэль паміж…
Дэкалог. Сяргей Календа.
У літаратуры Сяргей Календа даўно. Першыя ягоныя кнігі неслі ў сябе адбітак захаплення аўтара замежнымі вядомымі пісьменнікамі, тое было заўважна. Але пакрысе выпрацаваўся свой стыль, сваё бачанне і пайшла “свая літаратура”. Няпроста выказацца адназначна пра творчасць Календы. Ягоныя творы –…
Харунжы. Verbera ventorum. Пятрэнка Юльяна.
Цёплым восеньскім днём ў мае рукі трапіла кніга, якая, бадай, брала на сябе занадта многа. Прынамсі, анатацыя абяцала героя, што мусіць апынуцца “ў самым віры загадкавых і невытлумачальных для яго падзей, дзе змова супраць кароны, і тайнапіс, і шпіёны, і…
Побач. Наста Кудасава
Кніга «Побач» — ілюстраваны збор вершаў. Ілюстрацыі Святланы Дземідовіч. Некалькі дзён ужо думаю, як напісаць пра гэтую кнігу. Спрабую. Але яна на шмат галоў вышэй усяго таго, што ў мяне атрымліваецца напісаць. 📌 …ты пашый мне кашулю крылатую з веры…
Там, дзе нас няма. Макс Шчур
Не спрабуйце гэта паўтарыць Замест эпіграфа: Выключна дзеля мясцовага прымянення, не характэрызуецца раздражняльнымі, абязбольвальнымі або антызапаленчымі эфектамі. Адзінай забаронай на прымяненне з’яўляецца персанальная гіперчуўсцвіцельнасць пацыента. І гэта таксама: “А чаго ж, чаго захацелась ім, Пагарджаным век, ім, сляпым, глухім? –…
Лотас на асфальце. Алесь Плотка
Люстра, голка і праўда Чаго толькі ні сустрэнеш на дне паэтавай душы! І таўбінскую «рыбу ў нераце», і ахматаўскія «лопухи и лебеду», ці вось, прыкладам, такі нетрывіяльны набор: люстра, голка, праўда. Той, хто піша прадмову да зборніка вершаў, павінен, думаецца,…
Шчасце маленькага камінара. Міхась Зізюк
Нарэшце я дабраўся напісаць, што атрымаў у падарунак выдатную дзіцячую кніжку ад Міхася Зізюка. Без перабольшвання – кніжка суперская. Па-першае, прыцягвае ўвагу мастацкае афармленне і паліграфія. Як высветлілася, “Барк” выкарыстоўвалі нейрасеткі, і на мой погляд, правільна зрабілі. Дзіцячая кніга мусіць…
Адбіць у чужынцаў кляйнотаў сваіх. Антось Уласенка
Пра гэтага аўтара абавязкова трэба сказаць! Напачатку прывяду адзін допіс з Тэлеграма: Да-там! Фраза сённяшняга дня: “Дайце мне дыплом – і я пайду!” Яе аўтар – Антось Уласенка – зрабіў сёння мой чортаў дзень. А было ўсё так. Гэты хлопец…
Князёўна Дарута. Людміла Хейдарава
Жанр твора пазначаны аўтарам як раман-фэнтэзі, але гэта, хутчэй, даніна часу. Людміла Хейдарава напісала сапраўдны гістарычны раман, варты справы сваіх папярэднікаў, стваральнікаў жанру беларускай гістарычнай прозы – Л. Дайнекі, Ул. Арлова, В. Іпатавай, К. Тарасава. Аднак найперш раман пра князёўну…
Не адчайваемся. Васіль Грынь
Горват? Першае, пра што я падумала, прачытаўшы анатацыю. Беларуская вёска, каларытныя мясцовыя жыхары. Аўтар гэтай кнігі таксама пачутае ад мясцовых спачатку занатоўваў на Фэйсбуку. Падумала пра Горвата і пастаралася адразу ж забыць, каб падчас чытання не ўзнікала лішніх параўнанняў і…
