Сарочае радыё. Кацярына Оаро
Спакойны, просты, лёгкі аповед гучыць невыносна гучна, б’е па галаве, цісне і давіць. Цікава, што шмат якія цытаты — незвычайны погляд, пра які хочацца думаць і думаць. Круціць, каб пазл нейкі с...
Category: “ДАРОСЛАЕ”
Вялікая пралетарская сэксуальная рэвалюцыя. Зміцер Дзядзенка
Джэк-вантробшчык Аршанскай акругі БССР 1920-х гадоў рэдка трапляе на старонкі сучаснай беларускай прозы. З нядаўняга можна прыгадаць бадай што ...
Песня пра Цімура. Андрэй Адамовіч
Люблю я, калі ў беларускай літаратурнай прасторы з’яўляецца кніга, якая выклікае столькі дыскусій і спараджае мноства супрацьлеглых водгука...
Кiнараман. Макс Шчур
Анатомія адной «анатоміі» «Калi фiльм цi кнiга „ўганяюць у сон“ — для мяне гэта ёсць доказам iх вартасцi, а не наадварот» (с. 192) Хуценька-хуцень...
Дзень Святога Патрыка. Ганна Северынец
Гэтую кнігу можна назваць прадвеснікам сур’ёзных зменаў у дыскурсе беларускай літаратуры. Цяперашняе афіцыйнае беларускае літаратуразнаўс...
Ад жыцця прачнуцца. Барыс Пятровіч
(водгук на ранейшую кніжку фрэсак аўтара) Як па мне, то напісаць рэцэнзію на зборнік апавяданняў немагчыма. А калі гэта зборнік, у якім шмат кар...
Воўчая выспа. Кастусь Цвірка
На нашым першым спатканні Кастусь Цвірка зайшоў з казыроў – любові да сваёй зямлі, да вёскі, да людзей, якія чалавекі, а не здзічэлыя ваўкі. Г...
Калядны стол. Некулінарная кніга. Зараслава Камінская
📌 Добра, калі вы маеце калядна-навагоднія традыцыі. Мае ж скураныя гадаваліся ў сем’ях, дзе фантазія не сягала далей за тазік аліўе і “Ір...
Кэмэл-Трэвэл. Вольга Гапеева
Новы раман Вольгі Гапеевай нечакана адгукнуўся ўва мне прыемнымі эмоцыямі. Гэта аўтабіяграфічны твор, у якім аўтарка занатоўвае ўспаміны сва...
Птушкі. Наста Манцэвіч
18+ Гэты танюткі зборнічак я ўгледзела на паліцы віленскай бібліятэкі @cytalnia ў Беларускім доме. Ведала пра яго і раней, але ў рукі ён да мяне не тр...
Я танцую. Віка Біран
18+ СЭЛФІ НА ФОНЕ ЭПОХІ (невялікі тэкст на палях кнігі Вікі Біран “Я танцую”, напісаны з такой жа пяшчотай, з якой канібал глядзіць на немаўля) Н...
Чырвоны крыж. Саша Філіпенка
2024 год імкліва адыходзіць, на ім, кажучы вобразна, час ставіць крыж. Люблю сімвалізм усякага роду, то хай завяршэннем года на сайце стане гэта ...
